Δωράκι

Ένα δώρο για μεγάλη μερίδα δημοσίων υπαλλήλων του ανδρικού φύλλου.

http://www.boysstuff.co.uk/product.asp?id=12158&random=394222439&cid=40&scid

Rollback στην όραση

Γίνεται ο τεχνικός όρος rollback να εφαρμοστεί για την όραση? Ε ναι λοιπόν στην Ελλάδα γίνεται.

Πριν τρεις εβδομάδες πήγα στον Ευαγγελισμό για να δούμε για τα μάτια μου. Μου κάναν τότε κυκλοπληγία και ξαναπήγα μετά μια εβδομάδα να μου μετρήσουν τους βαθμούς που θα βάλω. Ήταν άρρωστη όμως η γιατρός και με μέτρησε μια νεαρή κυρία που μου είπε μετά ότι ήταν οπτικός πανάθεμα αν κατάλαβα τη διαφορά.

Μια εβδομάδα μετά δλδ την Πέμπτη το απόγευμα που μας πέρασε έφτοιαξα την νέα συνταγή και αμέσως άρχισα να ζαλίζομαι ειδικά στα κοντινά γράμματα. Σκέφτηκα ότι χρειάζομαι προσαρμογή και συνέχισα να φοράω τα γυαλιά. Οι ζαλάδες όμως και οι πονοκέφαλοι γίναν πιο έντονοι ώσπου χθες στην δουλειά μου φαινόντουσαν όλα βουνό.

Συνεπώς σήμερα ξαναπήγα στον Ευαγγελισμό και πέτυχα την αρχική γιατρό. Πέρα από το γεγονός ότι γινόταν χαμός και κλασσικά πλακονόντουσαν απέξω κάτι με ΙΚΑ και δημόσιο, με βάλαν μέσα με μετρήσαν και τελικά ποια είναι η ετυμηγορία?

Βάλε πάλι την προηγούμενη συνταγή. Κυριολεκτικά λοιπόν rollback στην εκδοση γυαλιών Σεπτέμβρη και τώρα βλέπω μια χαρά.

Σύψη

Πώπω μια τρελή σύψη χθες. Απλά ξενέρωσα στράβωσα και στις 10 το βράδυ βούρ για ύπνο. Κάτι πρέπει να γίνει. Οκ πρέπει να διαλέξω τον χαρακτήρα της κίνησης. Ή θα έχει το στοιχείο του game over-νέου, ή της επανάλληψης.

Βέβαια ίσως έχει μεγάλη σημασία η ζαλάδα που αισθάνομαι από την αλλαγή φακών για την οποία είμαι σχεδόν πεποισμένος ότι είναι λάθος.

 

Δεν με κατάλαβε κανείς. Δεν πειράζει.

Απίστευτο

Πέρναγα με το λεωφορείο σήμερα έξω από το γήπεδο της Λεωφόρου που είχαν αρχίσει να καταυθάνουν οι οποδοί για ένα αγώνα που δεν ξέρω ποιος είναι καθώς δεν με αποσχολεί.

Μεταξύ των οπαδών ήταν και ένας ξένος, πιθανά μεθυσμένος, που στις διαβάσεις έκανε τον τροχονόμο. Στην ίδια διάβαση υπήρχε και κανονικός τροχονόμος, ευρέως γνωστός και ως σφυρίχτρας. Τον παίρνει μύτη ο σφυρίχτρας λοιπόν και τον κοίταζε μυστήρια αλλά δεν κινήθηκε. Γέλαγε και όλο το λεωροφείο.

Στην επόμενη διάβαση όμως ο ξένος κάνει το ίδιο στόρυ και κάνει σήμα σε ένα ταρίφα να σταματήσει. Ε λοιπόν συγκλονίσηκα.

Ο ΤΑΡΙΦΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ. Ουαουαουαουαουα και Οοοοοοοοο ρε λές να βάζουμε μυαλό? Μου έκανε τρομερή εντύπωση καθώς τίποτα δεν εμπίδιζε τον ταρίφα να περάσει χωρίς να σταματήσει.

Εκπαιδευτικό

Έγινε και αυτό. Εϊδα τρόλει, ναι τρόλει σήμερα που έλεγε εκπαιδευτικό και από πίσω σχολή και ήταν ένα τσούρμο μέσα όλοι κοντά στον οδηγό.

Πάντα είχα την απορία πως ακριβώς το μαθαίνουν το όχημα. Αν χρειάζεται κάτι έξτρα. Ε ναι λοιπόν. Ολοκλήρωση. Άλλο ένα τσεκάρισμα στην λίστα των σημαντικών απορειών μου στην ζωή.

Unreal Tournament 3

Επιστροφή στα φοιτητικά χρόνια. Τι κάψιμο έριχνα τότε. Ειδικά με ένα φίλο που ερχόταν για δίκτυο σπίτι μου. Αυτές ήταν εποχές.

Εν αρχή λοιπόν ήταν το Unreal Tournament. Η καλύτερη αρένα όλων των εποχών. Στο συγκεκριμένο παιχνίδια έχω λίωσει. ΠΟτέ δεν μάρεσε το επόμενο 2003  και αρκετά καλύτερο ήταν το 2004. Όμως το αρχικό ήταν το καλύτερο.

Και το νέο , το 3 δηλαδή, από όσο βλέπω είναι σαν το πρώτο σε δράση και πόρωση. Άντε να κατέβει το patch.

Alien Vs Predator

Σε ένα από τα blog που παρακολουθώ αναρτήθηκε το παρακάτω ποστ.

Εν ολίγοις το συγκεκριμένο ποστ, ασχολείται με το γιατί οι άνδρες δεν την πέφτουν στις γυναίκες ποια και είναι αποξενωμένη από το στοιχείο του κυνηγού. Και γενικά την κλασική γκρίνια του δεν υπάρχουν άνδρες ποια και μπλα μπλα μπλα.

Ε λοιπόν ΜΑΛΑΚΙΕΣ για να μην πω και τίποτα πιο βαρύ. Η ισότητα έχει δύο πλευρές αν τις καταλαβαίνουν και οι δυο. Δυστυχώς σε αυτή την ηλίθια την κοιωνία επιλέγουμε να βλέπουμε μόνο ότι μας συμφέρει.

Η απάντηση μου στα γραφώμενα της Naya είναι η παρακάτω που εν μέρη περιλαμβάνει και την άποψη μου στο θέμα.

Εγώ με αυτές τις μπούρδες περί κυνηγού και τα σχετικά κάθομαι και γελάω.
Η πραγματικότητα είναι μια και είναι η εξής. Δεν είναι ο άνδρας που βρίσκει την γυναίκα. Η γυναίκα είναι αυτή που διαλέγει καθώς είναι αυτή που θα πει το τελικό ναι ή όχι. Μετάφραση λέει ναι σε διάφορα πεσίματα δηλαδή διαλέγει.

Τώρα αν θέλετε ισότητα? όσο ένοχος είναι αυτός που δεν κάνει την κίνηση τόσο ένοχη είναι και η γυναίκα. Και στην τελική γιατί ο άνδρας να μην επιτρέπεται να έχει ανασταλτικούς παράγοντες στο να κάνει την κίνηση προς ένα ξένο, ενώ η γυναίκα επιτρέπεται?

Γυναίκες όλου του κόσμου, ξεκολάτε και καταλάβεται τι σημαίνει ισότητα. Ίση σε όλα όπου επιτρέπει η φύση. Αυτό σημαίνει και ίδια μέτρα και σταθμά στην κρίση των πράξεων μας. Και για να μην παρεξηγηθώ όποιος άνδρας θεωρήσει πουτάνα ή να μην πω τι άλλο τι γυναίκα που του την έπεσε άντε να πάει να δει και αυτός τι σημαίνει ισότητα και σύγχρονη κοινωνία.

Εγώ μόνο παράπονο βλέπω από τις γυναίκες. Όταν πουλάς τσαμπουκά και έχεις διεκδικήσεις τότε φυσικό είναι να μην είσαι ποια το θύραμα του κηνυγού, και ο κηνυγός να σε φοβάται και λίγο. ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕ λοιπόν τι θέλεται γιατί μονά ζυγά δικάς δεν γίνονται.

Εγώ δεν γουστάρω να πάω να την πέσω σε μια άγνωστη και ένα απλό και βασικό λόγο. ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ να κριθώ από μια γελοία πρώτη ατάκα που θα πω. Πιστεύω στο βάθος και την κυριότητα μου σαν χαρακτήρας και θέλω να με κρίνουν από αυτόν επί της ουσίας και όχι με γελοίες κρίσεις, τροφοδοτημένες από περιοδικά και media ή από τα ρούχα που φοράω. Τώρα αν αυτό με τα στάνδαρ των γυναικών με κάνει φλώρο τότε ας είναι, καθώς αυτές θέτουν τα εντελώς λάθος κριτήρια επιλογής. Και στην τελική ας έρθουν και αυτές να κάνουν το πρώτο βήμα.

ΒΑΡΕΘΗΚΑ να με κρίνουν από το περιτύλιγμα και μια ατάκα των 5 δευτερολέπτων. Δεν είμαστε fast food. Και επίσης βαρέθηκα να διαβάζω από τις και καλές ίσες γυναίκες πόσο τελικά μόνο οι άνδρες είναι φλώροι που δεν κάνουν την πρώτη κίνηση.

Μάτια επεισόδιο 2

Σε συνέχεια των

Το πρόβλημα με τα μάτια μου

Μάτια συνέχεια

Τα τρελά πανηγύρια στο ΙΚΑ

πήγα ξανά χθες στον ευαγγελισμό μιας και πέρασε το 6μηνο. Μου ξανα έκαναν πάλι την μυδρίαση και θα πάω σε μια εβδομάδα να μετρήσουμε βαθμούς. Μια μέρα χαμένη καθώς πραγματικά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα αν δεν μπορείς να εστιάσεις σε κάτι σε μέγεθος γράμματος όπως αυτό μια πινακίδα αυτοκινήτου

Αυτή τη φορά όμως επειδή τα μάτια είναι πιο κοντά στους πραγματικους έβλεπα περισσότερα πιο νωρίς. Και πάλι όμως...

Αντε να δούμε.

Φλώρος Unleashed

Λοιπόν έσκασα μύτη σήμερα με τον νέο αναβαθμισμένο look μου. Το λεγόμενο Business casual.

Για διαφόρους λόγους ένας εκ των οποίων επαγγελματικός, αποφάσισα ότι σε αυτές τις εκπτώσεις έφτασε η στιγμή να αποκτήσω κανα κυριλέ ρούχο. Τουλάχιστον για την δουλειά ίσως να έχει και κάποια χρησιμότητα και δεν θα μείνει στο ράφι.

Επειδή όμως όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν ότι εγώ και το τυπικό κυριλέ αλλά και τα ψώνια είμαστε εχθροί αγκάρεψα φίλο ώστε να περιορίσω το ρεζιλίκι στα μαγαζιά.

Οκ έγινα και λίγο ρεζίλι, να είναι καλά όμως και μια συνάδερφος στην δουλειά που την ευχαριστώ θερμά για τις κατευθυντήριες γραμμές χωρίς ελπίζω να είπε " μα τι ????". Και να είπε κάποιο δίκιο θα είχε αρκεί αντί για τα ερωτηματικά να υπάρχει κάτι σαν Noob.

Με τις χίλιες προσπάθιες λοιπόν έκανα επίσημη σχεδόν παρουσιάση του μονοθεσιού Demelene στην πίστα. Δυστυχώς όμως απουσίαζαν οι δημοσιογράφοι που σκασίλα τους και αυτοί. Αίσχος. Άσε που ήταν και μονοθέσιο.Κλάπς.

Δύσκολα ρούχα όμως ρε παιδί μου. Καμια πρακτικότητα. Και από ευελιξία καμία. Ίσως είναι στο μυαλό ίσως όχι.Ίσως γράφω μαλακίες για την πόρωση ίσως και να μην βγάζω νόημα γιατί είναι αργα.

Ένα έχω να πω σίγουρα. Με τα κυριλέ ρούχα φαίνονται πιο έντονα τα παραπανήσια κιλά. Αίσχος. Βουρ για ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια να πέσει η κοιλιά.

Θάνατος και άλλου φαντάρου

“Δολοφονία” στρατιώτη στις Φέρρες. Θα παεί φυλακή κανένας

Διάβαζα το παραπάνω ποστ και τρελάθηκα πάλι. Τι να πεις

Το όραμα του Χριστόδουλου για την κοινωνία

Ότι και να λένε τα πράγματα δεν κρύβονται και η εκκλησία θα είναι πάντα παράγων οπισθοδρόμησης στην Ελλάδα και όχι μόνο

Συρραφη απο δημοσιευματα της <<Ε>>.

* Τα πάντα καταρρέουν. “Οι νέοι μεγαλώνουν μέσα σε μια κοινωνία Σοδόμων και Γομόρων, όπου τιμάται και λατρεύεται ο ελεύθερος έρωτας, μυκτηρίζεται η οικογένεια με τα δήθεν στενά όρια της θρησκείας και συκοφαντείται σαν αρρωστημένη κατάσταση η αρετή, η παρθενία, η σωφροσύνη.”

* Τα παλιά χρόνια ήταν τα καλά. “Οι παλιότεροι από σας θυμόσαστε ασφαλώς την οργάνωση, την πειθαρχία, την ομορφιά που είχε τον παλιό καιρό η ορθόδοξη ελληνική οικογένεια. Ο πατέρας ήταν το σεβαστό πρόσωπο. Η αυθεντία μέσα στο σπίτι. Η μητέρα βασίλισσα κι αυτή, αφοσιωμένη στα παιδιά και τον άνδρα της. Τα παιδιά σεβαστικά προς τους γονείς.”

* Πρέπει να κλείσουν μπαρ και ντισκοτέκ. “Τα παιδιά συχνάζουν τώρα τελευταί στις περίφημες ντισκοτέκς και από πληροφορίες που έχω, εκεί μέσα μαθαίνουν για τα ναρκωτικά. (Τα κέντρα αυτά) δεν πρέπει να γίνονται ανεκτά. Είναι εστίες μολύνσεως μαζί με τα μπαρ, όπου η ανηθικότης και η ασωτεία κυριαρχούν. Να απαιτήσουμε το κλείσιμό τους ή έστω τη μεταφορά τους έξω από την πόλη.”

“Η χειραφετημένη γυναίκα δύσκολα συμμαζεύεται”, γράφει κάπου επιγραμματικά ο ιεράρχης. Αποτέλεσμα του φεμινισμού μέσα στην οικογένεια, άρνηση της ίδιας της γυναικείας φύσης, η εργασία των γυναικών καταγγέλλεται από τον κ. Χριστόδουλο με τα επιχειρήματα με τα οποία αντιμετωπίστηκαν οι πρώτες τηλεφωνήτριες πριν από έναν αιώνα: “Ετσι, ενώ η σωστή τοποθέτηση θέλει την σύζυγο και μητέρα βασίλισσα του σπιτιού, εκείνη επροτίμησε να αφήσει το σπίτι στα χέρια της παραδουλεύτρας ή της παιδαγωγού, κρίνοντας πως η θέση της ήταν περισσότερο έξω παρά μέσα στο σπίτι. Η αντίληψις αυτή οδήγησε τη γυναίκα στην εξάσκηση διοικητικών ευθυνών, στην εκμάθηση τέχνης ή επιστήμης, και γενικά στο βιοπορισμό. Αυτό έγινε όχι τόσο από πραγματική ανάγκη, όσο από τη διάθεση να μη υστερεί σε τίποτε, όπως ενόμιζε, απέναντι του ανδρός, λησμονώντας όμως πως και αυτή ακόμη η φυσιολογία της την κατέτασσε στο ασθενές, λεγόμενο, φύλο, που από το Θεό και από τη φύση έχει επιφορτισθεί με την εκπλήρωση μιας λεπτής και ιερής αποστολής”.
Σπεύδει βέβαια να εξηγήσει ο κ. Χριστόδουλος ότι δεν απαγορεύει στις γυναίκες τη μόρφωση και διευκρινίζει ότι οι άνδρες δεν πρέπει να τους συμπεριφέρονται τυραννικά. Χαράσσει ωστόσο με σαφήνεια την ιεραρχία που πρέπει να διέπει τις σχέσεις των φύλων: “Πιστεύομε, μαζί με τη θρησκεία μας, πως ο άνδρας έχει μεν την πρώτη θέση, αλλ’ ότι και η γυναίκα έχει την δεύτερη. (…) Εκείνο που αρνούμεθα στη γυναίκα είναι η εκ μέρους της παραβίαση της φύσεως και η διεκδίκηση θέσεως που δεν της ανήκει βασικά” (sic). Πιστεύοντας ότι “κάτω από τις φεμινιστικές τάσεις η γυναίκα έγινε ολιγώτερο γυναίκα”, ο ιεράρχης δεν διστάζει να εξηγήσει τι έχει στο μυαλό του όταν μιλά περί “βασίλισσας του σπιτιού”: “Σήμερα πολλές οικογένειες διέρχονται κρίση εξ αιτίας του γεγονότος ότι η γυναίκα ξέχασε τα έργα της και έχει επιδοθεί με μανία στην κατάκτηση της ποθητής ισότητος με τον άνδρα. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως η γυναίκα όχι μόνον αρνείται στον άνδρα τον πρώτο λόγο στα θέματα του σπιτιού, όχι μόνον τον συναγωνίζεται σ’ όλα τα πεδία, αλλά και έχει εγκαταλείψει την οικιακή ενασχόληση σαν υποτιμητική γι’ αυτήν, δείχνοντας προτίμησι σε εξωοικιακά ενδιαφέροντα. Οι γυναίκες, που έτσι εκδηλώνουν τον φεμινισμόν των, πέφτουν πολύ έξω”.

“Επειδή ο άνδρας είναι η κεφαλή της οικογενείας, είναι φυσικό να κατέχει και τα ανώτερα μορφωτικά προσόντα εν συγκρίσει με την σύζυγο, χωρίς βέβαια και τούτο να είναι εντελώς απόλυτο. Είναι ένας κανόνας, που ημπορεί βέβαια να έχει και τις εξαιρέσεις του, όμως κατά βάσιν είναι ορθός”. Προηγουμένως έχει φροντίσει να ξεκαθαρίσει ότι “ευνόητον ότι μεγαλύτερος στην ηλικία πρέπει απαραιτήτως να είναι ο άνδρας”. Κατόπιν όλων αυτών, δεν μπορεί να ξενίσει η απόλυτη άρνηση του ιεράρχη, όταν η συζήτηση φθάνει στις μεταρρυθμιστικές απόπειρες άλλων εκκλησιών. Η χειροτονία γυναικών αποτελεί έτσι “ανεπίτρεπτη καινοτομία” που “γεννά ανωμαλία”, εμπόδιο στη συνέχιση του διαλόγου μεταξύ ορθοδόξων και αγγλικανών που την αποδέχθηκαν. Οσο για τις προγαμιαίες σχέσεις, αυτές “συνιστούν θανάσιμη αμαρτία”, όπως αναλύθηκε σε ημερίδα που διοργάνωσε η Ιερά Μητρόπολις Δημητριάδος τον περασμένο Μάρτιο στο Βόλο.

Σύμφωνα με τον πρώτο τη τάξει μητροπολίτη, οι ομοφυλόφιλοι συγκαταλέγονται στη χορεία εκείνων που “μεθοδεύουν τη σταδιακή αποδυνάμωση του ελληνισμού στην κοιτίδα του και την κοινωνική αποσύνθεση”: “Η ομοφυλοφιλία”, διαπιστώνει με οργή, “εγείρει αναιδή κεφαλήν, οργανώνεται εις επισήμους συλλόγους, πραγματοποιεί δημοσίας εντυπωσιακάς συγκεντρώσεις προβολής των `δικαίων αιτημάτων’ της και αγωνίζεται με την βοήθειαν `φιλελευθέρων’ πολιτικών, `επαναστατημένων’ καλλιτεχνών και υπερκιτρίνων δημοσιογραφικών γραφίδων διά την δικαίωσίν της”. Προς θεραπεία του κακού, ο μακαριώτατος εισηγείται την ποινικοποίηση και αμείλικτη δίωξη των “αμαρτωλών”. “Του Κράτους πρωτοβουλία είναι η νομιμοποίηση των ομοφυλοφίλων, που αναγνωρίζονται σαν νόμιμα υπάρχουσα κατάσταση”, διαμαρτύρεται, “αντί να θεσπιστούν αυστηρές ποινές για κείνους που ντροπιάζουν την ανθρώπινη αξίαν και παραδίδονται στα έργα της ατιμίας, όπως γράφει ο Απόστολος Παύλος”.

Να μην αφήνουν τα παιδιά τους να πηγαίνουν σε “πάρτι”, ζητεί ο κ. Χριστόδουλος και υποστηρίζει: “Σήμερα όπως έχουν τα πράγματα φαίνεται πως πολύ ύποπτα πράγματα συμβαίνουν σ’ αυτές τις συναντήσεις. Και μόνο το ότι αξιώνεται η αναχώρησις από το σπίτι των μεγάλων, και μόνο το ότι επιβάλλεται συσκότισις είναι δείγματα δηλωτικά της ποιότητος αυτού του είδους των συναναστροφών.”

Οποιαδήποτε αναφορά στον έρωτα θεωρείται από τον κ. Χριστόδουλο ύποπτη, αμαρτωλή και κατακριτέα. “Στις ημέρες μας γίνεται μια πλύση εγκεφάλου μας για το σεξ. Οπου σταθείς κι όπου βρεθείς για το σεξ ακούς και το σεξ βλέπεις.” Και για να τεκμηριώσει την εντύπωσή του αυτή παραθέτει το ακόλουθο “κτυπητό σύνθημα” μαθητριών του 16ου Λυκείου Αθηνών: “Οταν τη ζωή μας θα την κυβερνά η δουλειά, η χαρά κι ο έρωτας, τότε θα ‘χούμε κάνει τον κόσμο δικό μας.”

Πόστ από άλλο blog

Ozzy

Γαμάτω.

Ειδικά σε εκείνο το σημείο με την μπαλάντα.

Θεραπεία από την Μέταλ

Λοιπόν μετά από καιρό άκουσα πάλι την πιο χαζή ερώτηση που ακούω μετά τα 20 σχετικά με την Μέταλ.

Ακόμα (ηλικιακά) μέταλ ακούς? Δεν έχεις ωριμάσει?

Και εδώ τα παίρνω στο κρανίο.

Τι είναι η μετάλ γαμω το στανιό μου? αρρώστεια είναι και θεραπεύεται? ή μήπως είναι κάτι παροδικό, σαν καν την ακμή που ωριμάζεις και φεύγει μόνο του?

Ναι ρε είμαι 29 και σε λίγο 30 και μετά 31 και ακόμα ακούω μέταλ και θα συνεχίζω να ακούω το πιθανότερο. Δεν την ακούω ούτε γιατι τραγουδάνε γκομενάρες ούτε γιατί είναι πολύ σέξυ και κουλ οι τραγουδιστές. Δεν την ακούω γιατί μου την τροφοδοτούνε σαν κάτι που δείχνει κοινωνική καταξίωση.

Και γιατί λοιπόν την ακούω? Θα είναι μάλλον κάτι πολύ ψαγμένο που λίγοι άνθρωποι μπορούν να το συλλάβουν και ίσως κακώς εκνευρίζομαι όταν με ρωτάνε καθώς ίσως όλοι να μην μπορούν να καταλάβουν την αιτία! Ίσως να πρέπει να ίδρύσουμε και καμιά ερευνητική επιτροπή σε αυτή τη χώρα γιατί το φαινόμενο δε είναι μοναδικό. Υπάρχουν και άλλοι παρόμοιοι.

Ας εξηγήσω λοιπόν με απλά λόγια το γιατί για όλους εμάς τους ανώριμους. Μετά από δύσκολες μαθηματικές εξισώσεις και θεωρίες που ξέρουν και καταλαβαίνουν μόνο οι μαθηματικοί το συμπέρασμα είναι ότι ακούω μέταλ γιατι ΑΠΛΑ ΑΥΤΗ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ. Όχι γιατί είναι η πιο σωστή, όχι γιατί είναι πιο τεχνική όχι γιατί έχει τους ποιο κουλ τύπους, όχι γιατί είναι η πιο κουλτουριάκη και όχι γιατί την ακούνε όλοι οι φίλοι μου και όλοι η κοινωνία και όλοι οι γκόμενοι και γκομενάρες ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ ΜΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΜΕ ΓΕΜΙΖΕΙ γαμώ. Τόσο απλό!

Ουαου πως είναι δυνατόν να κάνω αυτή την τόσο σημαντική επιλογή και να ακούω την μουσική που αρέσει σε μένα για την μουσική και όχι γιατί έτσι το διατάζει η κοινωνία? Είναι δυνατόν να μην είμαι ακόμα ένα θύμα της μαζοποιήσης στην κοινωνία? Εϊναι δυνατόν να έχω αποψη προσωπική για το τι με εκφράζει στον υποκειμενικό χώρο του ΓΟΥΣΤΟΥ?

Μάλλον δεν έχω ωριμάσει ακόμα καθώς το παραπάνω δεν έχει λογική υπόσταση? Ακόμα να καταλάβω ότι δεν δικαιούμαι άποψη ελεύθερη? Συγκεκριμένα για την μουσική, τι ανωριμότητα είναι αυτή εκ μέρους να μην τρέχω πίσω από την κάθε ατάληντη με ενσωματωμένο DSP επειδη απλά είναι γκομενάρα και έχει βυζιά και κώλο σε βιτρίνα που με ταιζει η βιομηχανία της μουσικής? Αίσχος! Δεν ντρέπομαι λίγο? Από την άλλη ίσως και να είμαι λίγο gay αλλά και αυτό να είναι πρέπει να είμαι πολύ ανώριμος και πάλι. Εϊναι δυνατόν να μην θέλω να ακούωι την ασύστολη γκρίνια,μιζέρια και το χιλιομασημένο θέμα σε χάλια απόδοση για ψυχωγία? Απορώ δηλαδή και πως διασκεδάσω χωρίς να με πιάνει κατάθληψη. Ίσως επειδή δεν έχω ωριμάσει και ζω την ζωή την ονειρεμένη να μην έχω προβλήματα. Δεν έχω ντέρντυ ρε αδερφέ. Δεν μου δανείζουν όμως λίγο? Από όσο ξέρω περισσεύει και με το παραπάνω σε αυτή τη χώρα.

Ε λοιπόν αν είναι να ωριμάζουν έτσι οι άνθρωποι τότε εγώ δεν θέλω να ωριμάσω. Αφήνω την παραπάνω ωριμότητα σε αυτούς που διψάνε για αυτή. Σε αυτούς που είναι σκλάβοι της δύναμης της μάζας και σε αυτούς που ακόμα δεν έχουν καταλάβει τι πραγματικά είναι ωριμότητα.

Είμαι λοιπόν ένας ανώριμος μαλάκας ετών 29, που κοίτα να δεις τολμά να έχει άποψη στην επιλογή και θεος φυλάξει έχει και αντίληψη του τι είναι ωριμότητα. Στην ζωή μου έχω προβλήματα αλλά κάτι δεν κολάει καλά στο μυαλό μου και δεν θέλω να κλαίγομαι για αυτά όταν διασκεδάζω ή ψυχαγωγούμαι. Ίσως να είμαι και εντελώς ανέραστος καθώς δεν έχω όρεξη να ακούω για την αγάπη και τον έρωτα για μια ακόμη φορά με τον χειρότερο και πιο χυδαίο τρόπο. Και αν τύχει και κανά τραγούδι έχει να πει και κάτι να μου ανοίξει τα μάτια, πρέπει να είμαι τρελός κυριολεκτικά που το μελετάω και το επεξεργάζομαι και δεν εφαρμόζω το Ignorance is a bliss. Από την άλλη ίσως και να είμαι και σατανιστής καθώς τι είναι αυτά τα πράγματα. Δαχτυλίδια, 5 άλφες και μαλιάδες και μαύρα και .. και .... Τρελοκομείο σκέτο είμαι. Στο ψυχιατρείο πρέπει να με στείλουν.

Παρεπιπτώντος DSP είναι Digital Signal Processing και είναι αυτό το μαγικό πραγματάκι που έχει ο κάθε ατάλαντος συνδεδεμένο στο μικρόφωνο του, με το οποίο αν τραγουδήσω εγώ θα ακούγομαι σαν αυτόν ακριβώς. Αλλά εγώ δεν είμαι σωματαρας και ούτε και ο σούπερ γκόμενος. Είμαστε όμως και οι δύο ατάλαντοι.

Φυσικά και ειρωνεύομαι την Ελληνική μουσική, καθώς αυτή είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του πόσο ζελέ μας έχουν κάνει το μυαλό και είναι και πάντα η νούμερο ένα επιλογή των ατόμων που εκφράζουν τόσο έξυπνες ερωτήσεις.

Κανένας μουσικός, ή παλικάρι με άποψη δική του ανεξαρτήτου μουσικού χώρου δεν μου έχει κάνει ποτέ τέτοια γελοία και κυρίως προσβλητική ερώτηση. Σεβόμαστε απόλυτα όλοι την επιλογή του άλλου στο ζήτημα Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα οποιαδήποτε να είναι και αυτή, αρκεί να είναι προσωπική και κυρίως ελεύθερη.